به شمار قطره هایی که
به بی نیازی دریا می بارد
و به تعداد نفس های داغ کویر
که صورت خود را به سرابی
سرخ نگه می دارد
از این حکمت آسمانی بیزارم

ای باد موافق به آفتاب بگو
خودرا به در و دیوار نزن
این همه بی تابی نکن
اگر ستاره خوبی باشی
و اگر آسمان راز داری کند
بی آنکه حرمت شب را بشکنیم
تو را هم بستر مهتاب خواهم نمود

( جعفری - 23 دیماه 89 )

رد پای حسرت من
تا در خانه توست
اگر نبینمت باز امشب
این نشانه ها مرا
به خانه بی کسی ام خواهد برد

(جعفری 15 دیماه 89)

گاه سخت و دشواری
چون صخره ای
گاه نرم و روان
چون قطره ای
دوست میدارمت ای سخت
ای نرم وروان
در جان لحظه های من

( جعفری - 14 دیماه 89 )