می ستایم انحنای قامت شب را
که رسید پای سحرگاه و بوسید
لب های نیمه جانش را
و سحراز این بوسه شب
جان گرفت و خندید
وسالهاست این سلسله بوسیدنها پابرجاست
وافسوس که چرا صبح به جای شب
لباس امید پوشید.
(جعفری - مرداد 90)
skip to main |
skip to sidebar
نمیدونم چرا تخته سبز رنگ رو سیاه می نامند!
خوش امدید
سلام دوست من خوش امدید
۱ نظر:
wooooow
in kheyli khub bud
ارسال یک نظر