- امروز که نشسته بودم وبلاگمو بروز میکردم یه هو چشمم به اولین کلامم افتاد نا خود آگاه جمله آخرین کلام تو ذهنم تداعی شد
و با خودم گفتم ما که نسبت به خودمون و دورو برمون بی اعتمادیم و رمز عبور ایمیل و وبلاگمون رو در اختیار هیچکس قرار نمیدیم
چه کسی آخرین کلام ما رو در انتهای زندگیمون تو وبلاگمون قرار میده و اعلام میکنه که صاحب این وبلاگ واین ایمیل وجود خارجی ندارد...........
راستی چه کردیم با حس اعتماد خویش ایکاش میشد به همدیگر اعتماد داشته باشیم تا هر روز وبلاگمون بروز میشد و ازبین نمیرفت!
فکر میکنید کسی پیدا بشود که رمزعبورمون رو در اختیار این آدم قرار بدیم؟
نقطه پایان من را چه کسی خواهد کاشت ؟
۱۳۸۷ اردیبهشت ۱۸, چهارشنبه
رمز عبور
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
سلام همسفر جاده های تنهاییم
خوشحال و مسرورم از اینکه با کسی همقدم شدم که میتوانم بدون واهمه از غرق شدن در دریای نگاهش غوطه ور بشم و با اون به ساحل ارامش برسم.
من دیگر به انتها
نمی اندشم...
ارسال یک نظر