به شمار قطره هایی که
به بی نیازی دریا می بارد
و به تعداد نفس های داغ کویر
که صورت خود را به سرابی
سرخ نگه می دارد
از این حکمت آسمانی بیزارم
به بی نیازی دریا می بارد
و به تعداد نفس های داغ کویر
که صورت خود را به سرابی
سرخ نگه می دارد
از این حکمت آسمانی بیزارم
۱ نظر:
دوست عزیز
در شعرهایتان از باران بسیار یاد کردید اما چرا این گونه آن را تقبیح می کنید
ارزش باران به نیاز من و تو نیست که به بی نیازی بنده است به آن
با نام ناشناس چندین بار پی ام گذاشتم و امیدوارم این آشنایی بسیار پر دوام باشد
میان جعفر جعفری نژاد و ناشناسان عالم حیات
ارسال یک نظر